روز های کورتونی...

به نام خدای مهربان . سلام دوستان عزیزم .

امیدوارم سرشار از نشاط و شادی و سلامتی باشید. با تشکر از خانم کتایون عزیز که مطلب مفیدی را برامون فرستادند. در قسمت « روز مادر مبارک » . پیشنهاد میکنم حتما بخونیدش.

چند وقت پیش داشتم کمدم رو تمز میکردم که به کارنامه های دوران دبیرستانم برخوردم. باورم نیشد سال اول و دوم دبیرستان معدلم 19 شده و سال سوم 18.!!!

یکدفعه یادم اومد که اون زمان که حدود 4 یا 5 سال پیش میشه بنده دوز بسیار بالای کورتون رو مصرف میکردم. اون زمان از نظر روحی و جسمی خیلی خوب بودم . خیلی آرام و ریلکس. از روی حوصله به تمام کارهام میرسیدم. البته خیلی چاق شده بودم و اونم به دلیل همون مصرف دوز بالای کورتون بود و فقط از همین بابت ناراحت بودم.

کلا مکانیسم درمان با کورتون همین هستش که از نظر روحی به فرد آرامشی میده و این باعث میشه که بهبودی زود تر حاصل بشه و فرد بهتر به درمان پاسخ بده.

اون زمان من سر ساعت به درسام میرسیدم و حدود 4 یا 5 ساعت در روز درس میخوندم. نمیدونم چرا ولی اصلا تلویزیون نمیدیدم!!!! اصلا ها... یعنی هیچ کدوم از سریالهای سالهای 85 و 84 را ندیدم و نمیدونم چی بودند.

سر ساعت 10 شب میخوابیدم و بدون کوک ساعت ، ساعت 5 صبح بیدار بودم.

کلا روزگار خوبی بود چون همونطور که گفتم از همه نظر آرام و خوب بودم...

اما الان خیلی بی قرار و مشوش هستم . نمیدونم چرا ولی انگار منتظر یه اتفاقی هستم.  اصلا دل به درس خوندن نمیدم و هر کار میکنم نمیتونم درس هام را درست بخونم.

اما هنوز هم امیدوارم... به خدا ... به زندگی... دارم سعی میکنم با این مشکلات مبارزه کنم و انشاالله پیروز بشم.

نصرٌ مِن الله و فتحٌ قَریب.

امیدوارم همه شما عزیزان همدردم سالم و شاد در کنار خانواده باشید.

فعلا خداحافظ....